Ποδολογία ή ποδιατρική: Είναι η ειδικότητα της φυσιολογίας και της παθολογίας του άκρου πόδα, δηλ. ο κλάδος της Ιατρικής που ασχολείται με την εξέταση, διάγνωση, θεραπεία και πρόληψη των βλαβών του ποδιού και των ιστών του. Η φροντίδα των άκρων, κυρίως των κάτω, ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων και σε όλο τον κόσμο αποτελούσε ιεροτελεστία. Ο Leonardo da Vinci, είχε πει, ότι το ανθρώπινο πόδι είναι ένα αριστούργημα τέχνης το οποίο αποτελείται από 26 οστά και δύο σησαμοειδή τα οποία βρίσκονται στη θέση της μεταταρσιοφαλαγγικής άρθρωσης του μεγάλου δακτύλου, από 107 τένοντες και 19 μύες, ο οποίος γνώριζε περί ανθρώπινης ανατομίας, τουλάχιστον όσο γνώριζε και από τέχνη.   Από την αρχαιότητα, η επαγγελματική φροντίδα των ποδιών – χεριών, αποδεικνύεται στην Αρχαία Αίγυπτο, από ανάγλυφα γλυπτά, τα οποία βρέθηκαν στην είσοδο του τάφου Ankmahor, περίπου το 2400 π.Χ. Επίσης, ο Ιπποκράτης περιγράφει για τους κάλους, ο οποίος αναγνώρισε τον παράγοντα που προκάλεσε την υπερκεράτωση και εφεύρε τα νυστέρια για να ακολουθήσει η απομάκρυνση των ενοχλητικών επισκεπτών ( κάλων ), από το δέρμα των άκρων.   Oι σκλάβοι, υποχρεούνται να πλένουν τα πόδια των επισκεπτών τους. Συμβολική καθαριότητα των ποδιών προσφέρει ο Ιησούς Χρηστός πλένοντας τα πόδια των μαθητών του. Το 1600 π.Χ. σε ένα πάπυρο βρίσκονται συνταγές για την φροντίδα των νυχιών, καθώς και το αρχαιότερο γνωστό προσθετικό μέλος, ένα δάκτυλο κατασκευασμένο από ξύλο και δέρμα. Στην εποχή της Αναγέννησης την φροντίδα των άκρων ( πόδια – χέρια ) κυρίως των κάλων και νυχιών, την αναλαμβάνουν στα ιαματικά λουτρά, παράλληλα με την αφαίρεση των δοντιών. Η πρώτη κοινωνία των ποδοκόμων, γνωστοί σήμερα ως ποδίατριοι, ιδρύθηκε στη Ν. Υόρκη το 1895. Στην Αγγλία εμφανίζονται οι πρώτοι Ποδολόγοι ή ποδίατριοι ή αλλιώς ( Chiropodists ), ταυτόχρονα με τους οδοντιάτρους. Στα μέσα του 19^ου αιώνα, διαχωρίζονται σε δύο ειδικότητες, την ποδολογία και την οδοντιατρική. Το πρώτο εγχειρίδιο το οποίο κυκλοφόρησε για την ποδολογία, ήταν το 1762 από τον Hernn Rousselot, όπου παρουσιάζει τρία διαφορετικά ιαματικά λουτρά και για την εξέλιξη της ποδολογίας ή ποδιατρική.   Αργότερα, μετά από 12 χρόνια εμφανίζεται ο Γάλλος Nicolas – Laurent- Laforest, με το βιβλίο του, το οποίο αναφέρει περιστατικά και εικόνες από την παροχή υπηρεσιών του που παρείχε στον Λουδοβίκο το 16^ο. Το επίπεδο της ποδολογίας σε αυτό το διάστημα, εξελίσσεται ραγδαία και ο ίδιος ο Nicolas, δημιουργεί το πρώτο δικό του επαγγελματικό χώρο, σταματώντας τις κατοίκον επισκέψεις. Στην Αγγλία το 1802 εκδίδεται το πρώτο βιβλίο ( Βegriff Chiropodist ) από τον Άγγλο David Low, ο οποίος μετέφρασε το βιβλίο του Laforest , το δε πρώτο Αγγλικό Ποδολογικό Κέντρο, λειτουργεί από τον Hejnnam Lion όπου δημιούργησε και μια συλλογή φωτογραφιών των περιστατικών που αναλάμβανε με τα πρώτα ποδολογικά εργαλεία.   Το 1900 ο F.E. Bilz επικεντρώνει στο βιβλίο του με θέμα << το ανθρώπινο σώμα >> την προσοχή του στα πόδια και τον τρόπο της καλύτερης φροντίδας αυτών, δίνοντας προτεραιότητα στα ποδόλουτρα , στην καθαριότητα, τις κάλτσες και τα υποδήματα. Επισημαίνει την ιδιαιτερότητα του κάθε ποδιού αναφέροντας, ότι διαφέρουν στην κατασκευή ή και το μέγεθος. Στο τέλος του 19^ου αιώνα, αρχές του 20^ου , εμφανίζονται οι πρώτες σχολές, με τις πρώτες βιομηχανίες κατασκευής τροχών – εξαρτημάτων και ειδικά εργαλεία. Κατά τη διάρκεια του Α’ και Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, υπάρχει μια στασιμότητα, για να επανέλθει μετά τη λήξη του. Τα προβλήματα που είχαν προκύψει μέσω κρυοπαγημάτων, ( πόδια χαρακωμάτων ή ταφρόποδα ) των στρατιωτών, ήταν η αφορμή να αναδύσει η ειδικότητα. Με εντατικό ρυθμό, οι βιομηχανίες σκευασμάτων, μηχανημάτων και εργαλείων, κατακλύζουν τις αγορές, οι σχολές αρχίζουν ξανά να δέχονται σπουδαστές.   Ιδρύονται τα πρώτα Σωματεία και μέσω αυτών αναβαθμίζεται η Ποδολογία του σήμερα. Στην Ελλάδα, το 2002, το πρώτο Σωματείο Ποδολόγων, ιδρύθηκε από την Αισθητικό – Ποδολόγο, Μερκούρη Μαίρη, η οποία είχε καταρτιστεί στην Αισθητική – Ποδολογία στη Γερμανία, ( αναγνωρισμένη σχολή Hellen Pietrulla ).  Στόχος και σκοπός αυτού, η κατοχύρωση του επαγγέλματος. Με την ίδρυση του Σωματείου, ξεσπά πόλεμος, εναντίον της ιδρυθείσας και Προέδρου, όσο και της ειδικότητας γενικότερα. Η Μαίρη όμως έχοντας γνώση, την χρησιμοποιεί ως ανυπέρβλητη, ασπίδα, μαζί με τα παιδιά της και συνεχίζουν ακάθεκτοι, ιδρύοντας την πρώτη ανεγνωρισμένη σχολή Ποδολογίας << Ακαδημία Ποδολόγων Ελλάδας >>. Σήμερα, μετά από μια μεγάλη διαδρομή 3000 χρόνων, η Ποδολογία είναι ειδικότητα υποσχόμενη, άκρα και κυρίως πόδια γερά, μια ειδικότητα αναβαθμισμένη της Ιατρικής.   Στην Ελλάδα και σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, χρησιμοποιείται ο όρος Ποδολόγος ( Podologist – Podologe ) και σε πολλές αγγλόφωνες χώρες. Η βασική εκπαίδευση, είναι 4 χρόνια και όταν κάποιος θέλει μεταπτυχιακό χειρουργικής, εισάγεται   σε ομάδα χειρουργικής φροντίδας των άκρων, κυρίως του άκρου πόδα, έως τον αστράγαλο. Τα μαθήματα για τον Ποδολόγο – Ποδίατρο, είναι ποδιατρικές θεραπείες και συνταγογραφήσεις. Το επίκεντρο της γνώσης για την Ποδολογία είναι σε συγκεκριμένους τομείς, όπως η εμβιομηχανική, η βάδιση του ανθρώπου, ορθοπεδική αντιμετώπιση δυσμορφιών των άκρων, κυρίως των κάτω, γενικής ιατρικής, γενικής παθολογίας, τοπική η γενική αναισθησία και μικροχειρουργικές διαδικαστικές τεχνικές, όπως η μερική ή καθολική απόδραση των νυχιών, κρυοθεραπεία, καθαρισμός τραυμάτων και άλλες δερματικές βλάβες με ηλεκτροχειρουργικές επεμβάσεις, όπως π.χ. με Soft Laser, εκπυρήνωση κάλων κ.α. Επίσης ο ρόλος της Ποδολογίας περιλαμβάνει διαβητικό, ρευματικό πόδι, αθλητικό, τραύματα και μολύνσεις, οι οποίες αποκτήθηκαν μέσω του αθλητισμού ή άλλων δραστηριοτήτων. Στις περισσότερες χώρες του κόσμου, η Ποδολογία – Ποδοϊατρική, είναι συναφές επάγγελμα υγείας. Ασχολείται με τη διάγνωση και θεραπεία, αλλά όχι με χειρουργικό τρόπο. Εκτός εάν οι εν λόγω επαγγελματίες εξειδικευθούν με περαιτέρω εξειδίκευση, που να δύναται να ασκούν αναπλαστική χειρουργική στον άκρο πόδα – αστράγαλο.   Επίσης το 2011, κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο << Άτλας της Ποδολογίας >>, με μια συλλογική δουλειά. Είναι ένα εγχειρίδιο διδακτέας ύλης, ανατομίας, φυσιολογίας, φυσικής, χημείας, γυμναστικής, μασάζ, ποδόλουτρα, δερματολογίας, ορθοπεδικής, ορθοτεχνικής, με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και δη στη δερματολογία, που είναι από το προσωπικό αρχείο της . Επίσης, σύντομα, θα είναι διαθέσιμο και λεξικό.

Ποδολόγος: Είναι ειδικός στη διάγνωση, αντιμετώπιση και πρόληψη των παθήσεων και δυσλειτουργιών των ποδιών.   Η ειδικότητα του Ποδολόγου, αποκτάται μετά από κολεγιακές ή ακαδημαϊκές σπουδές και τετραετή ή και μακρότερη εκπαίδευση. Ο Ποδίατρος μπορεί να δίνει τοπικά σκευάσματα, να περιποιείται και αν χρειάζεται μικροχειρουργικές επεμβάσεις, όπως στην εκπυρήνωση κάλων, στην κοπή τμήματος όνυχα που παρεκκλίνει και δημιουργεί φλεγμονή ( ονυχοκρύπτωση ) μυκητιάσεις, τμηματικά ή καθολική συντριβή του όνυχα κ.α. Όλα αυτά τα αντιμετωπίζει στο Ποδολογικό του Κέντρο ή σε νοσοκομείο και συχνά οι Ποδολόγοι συνεργάζονται με όλες τις άλλες ειδικότητες της Ιατρικής. Σε πολλές χώρες του κόσμου, οι Ποδολόγοι προστατεύονται από το νόμο για την κατοχύρωση του τίτλου. Επίσης, ως προϋπόθεση, προσόντων του Ποδολόγου, απαιτείται για την Ελλάδα, απολυτήριο Λυκείου, όπως και σε όλες τις άλλες χώρες. Μετά από φοίτηση 4 ετών οδηγεί σε πτυχίο Bachelor.